Τις προηγούμενες μέρες έκανε για πρώτη φορά την εμφάνιση του στην Αμοργό το μεγαλύτερο κρουαζιερόπλοιο που έχει ελλιμενισθεί ποτέ στο νησί.
Το κρουαζιερόπλοιο–μεγαθήριο για τα μέτρα και την κλίμακα του νησιού, σηματοδοτεί προφανώς το είδος της τουριστικής ανάπτυξης χωρίς όρους και όρια, που προωθεί συστηματικά η κυβέρνηση, με τη συνηγορία ή και τα μισόλογα πολλές φορές και των τοπικών αρχών, παρά τις παραδοχές βεβαίως σε λεκτικό επίπεδο περί “υπερτουρισμού και βιώσιμης ανάπτυξης”.
Δεν είναι τυχαίο ότι ήδη συζητώνται και προτείνονται σχέδια για επέκταση του λιμένα των Καταπόλων με νέα προβλήτα κλπ, όταν όπως λένε οι κάτοικοι το κρουαζιερόπλοιο μήκους 249 μέτρων, “έκρυψε” το μισό βουνό. Αλλά και πέραν αυτού οι θιασώτες της αλόγιστης ανάπτυξης θα σκεφτούν σύντομα ότι το σημερινό οδικό δίκτυο και οι χώροι στάθμευσης είναι ανεπαρκή κ.ο.κ
Είναι προφανές ότι το παράδειγμα της Αμοργού δεν είναι μοναδικό, αφορά όλα τα μικρά νησιά και αυτό προσδιορίζει σαφώς και την κρισιμότητα από το είδος και τις συνέπειες της ανάπτυξης που τους επιφυλάσσεται.
Επειδή λοιπόν η αντίληψη αυτή δεν έχει ούτε όρια ούτε τέλος, εμείς συντασσόμαστε με τους πολίτες εκείνους, ακόμα και αν είναι μειοψηφία, που λένε ΟΧΙ στην περιβαλλοντική και πολιτιστική καταστροφή της Αμοργού αλλά και των άλλων μικρών νησιών, που προστατεύοντας την αυθεντικότητα του νησιού τους, σε τελευταία ανάλυση προστατεύουν και το οικονομικό αποτύπωμα και το βιοτικό επίπεδο των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων του νησιού. Και ας μην ξεχνάμε άλλωστε ότι η κρουαζιέρα δεν αποτελεί τίποτα άλλο από ένα πλωτό all inclusive, που αφήνει μηδαμινά έως ελάχιστα οφέλη στις τοπικές κοινωνίες.
Το κρουαζιερόπλοιο–μεγαθήριο για τα μέτρα και την κλίμακα του νησιού, σηματοδοτεί προφανώς το είδος της τουριστικής ανάπτυξης χωρίς όρους και όρια, που προωθεί συστηματικά η κυβέρνηση, με τη συνηγορία ή και τα μισόλογα πολλές φορές και των τοπικών αρχών, παρά τις παραδοχές βεβαίως σε λεκτικό επίπεδο περί “υπερτουρισμού και βιώσιμης ανάπτυξης”.
Δεν είναι τυχαίο ότι ήδη συζητώνται και προτείνονται σχέδια για επέκταση του λιμένα των Καταπόλων με νέα προβλήτα κλπ, όταν όπως λένε οι κάτοικοι το κρουαζιερόπλοιο μήκους 249 μέτρων, “έκρυψε” το μισό βουνό. Αλλά και πέραν αυτού οι θιασώτες της αλόγιστης ανάπτυξης θα σκεφτούν σύντομα ότι το σημερινό οδικό δίκτυο και οι χώροι στάθμευσης είναι ανεπαρκή κ.ο.κ
Είναι προφανές ότι το παράδειγμα της Αμοργού δεν είναι μοναδικό, αφορά όλα τα μικρά νησιά και αυτό προσδιορίζει σαφώς και την κρισιμότητα από το είδος και τις συνέπειες της ανάπτυξης που τους επιφυλάσσεται.
Επειδή λοιπόν η αντίληψη αυτή δεν έχει ούτε όρια ούτε τέλος, εμείς συντασσόμαστε με τους πολίτες εκείνους, ακόμα και αν είναι μειοψηφία, που λένε ΟΧΙ στην περιβαλλοντική και πολιτιστική καταστροφή της Αμοργού αλλά και των άλλων μικρών νησιών, που προστατεύοντας την αυθεντικότητα του νησιού τους, σε τελευταία ανάλυση προστατεύουν και το οικονομικό αποτύπωμα και το βιοτικό επίπεδο των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων του νησιού. Και ας μην ξεχνάμε άλλωστε ότι η κρουαζιέρα δεν αποτελεί τίποτα άλλο από ένα πλωτό all inclusive, που αφήνει μηδαμινά έως ελάχιστα οφέλη στις τοπικές κοινωνίες.